Ο Μοχάμεντ Άλι είναι ένας θρύλος της παγκόσμιας πυγμαχίας και ένας από τους σπουδαιότερους αθλητές του 20ου αιώνα. Ήταν ο πρώτος που κατέκτησε τρεις φορές τον παγκόσμιο τίτλο στην κατηγορία βαρέων βαρών της επαγγελματικής πυγμαχίας και ένα από τα σύμβολα της αφροαμερικανικής κοινότητας των ΗΠΑ για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα.
Ο φωτογράφος Thomas Hoepker είχε την ευκαιρία να περάσει χρόνο με τον Μοχάμεντ Άλι και να τον φωτογραφίσει το 1960, όταν κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης, το 1966, όταν ο Ali ήταν ήδη παγκόσμιος πρωταθλητής, το 1970 όταν, μετά από αρκετά χρόνια εξαναγκασμένης απουσίας, προετοιμαζόταν για την «Μάχη του αιώνα» ενάντια στον Joe Frazier και χρόνια αργότερα, όταν ήταν ήδη εξασθενημένος από τη νόσο του Πάρκινσον.
Η χρονιά που μας ενδιαφέρει όμως είναι το 1966.
Το 1966 ο Hoepker εργαζόταν για το γερμανικό περιοδικό Stern, όταν ανάθεσαν σε αυτόν και την γυναίκα του – η οποία ήταν δημοσιογράφος – να τον συναντήσουν στον Λονδίνο, όπου ο διάσημος πυγμάχος θα αγωνιζόταν με τον Brian London.
Ο Άλι είχε μόλις ασπαστεί το Ισλάμ, και ήταν τόσο πολυάσχολος σε σημείο που ο Hoepker και η γυναίκα του δεν μπορούσαν να οργανώσουν συνεντεύξεις και φωτογραφίσεις μαζί του. Οπότε αποφάσισαν απλά να τον ακολουθούν και να τον παρατηρούν. Παρόλα αυτά ο Άλι ήταν το ιδανικό μοντέλο για τον Hoepker, ήταν κοινωνικός, είχε αυτοπεποίθηση, ήταν ο εαυτός του και για τον λόγο αυτό, ο Hoepker έπρεπε να είναι πάντα σε εγρήγορση. Ο Άλι δεν πόζαρε και δεν θα επαναλάμβανε τίποτα δεύτερη φορά.
Επιστρέφοντας στο Αμβούργο και δείχνοντας το υλικό στο περιοδικό, του είπαν ότι αν μπορεί να τον ξαναφωτογραφίσει να το κάνει.
Η ευκαιρία έρχεται έξι μήνες μετά στην Αμερική. Και εκεί τα πράγματα είναι πιο εύκολα για τον Hoepker. Ο Άλι βρίσκεται στο ”σπίτι” του. Ο Hoepker τον επισκέπτεται στο γυμναστήριο κατά την διάρκεια προπόνησης. Σε ένα μικρό διάλλειμα μεταξύ γύρων, ο Άλι τον βλέπει, τον πλησιάζει, εκτείνει την γροθιά του στον φακό – δεξί, αριστερό, δεξ ί- χτυπά το καμπανάκι και ο Άλι επιστρέφει στην προπόνηση. Τρία χτυπήματα του Άλι, τρείς λήψεις για τον Hoepker. Η πιο εστιασμένη και αυτή με την πιο σωστή έκθεση, γίνεται η πιο διάσημη και κλασική πλέον φωτογραφία του Μοχάμεντ Άλι.
Η φωτογραφία είναι μέρος της έκθεσης «36 of 100» στο πάρκο Leitz στο Wetzlar της Γερμανίας – μια συλλογή από 36 εμβληματικές φωτογραφίες, γνωστές σε όλο τον κόσμο.
Φωτογραφική μηχανή: Leica M
